Elif Şafak, edebi tarzı, akıcı ve zengin dili, anlatım kabiliyetiyle tartışılmaz bir yazar. Son kitabı "Ustam ve Ben" ile, bir fil (Çota) ve filbaz çocuk (Cihan) üzerinden Osmanlı'nın bir dönemini anlatıyor.
16.yy. İstanbul'u Kanuni döneminde başlayan tarihi olaylar, Sadrazam İbrahim Paşa ve iki oğlunun ölüm emrini vermesi, sevilmeyen, "cadı" yaftalı, Kanuni'yi her konuda fazlasıyla etkileyen bir Hürrem Sultan, her görenin aşık olduğu Mihrimah Sultan ve Rüstem Paşa ile olan mutsuz evliliği, Ayas Paşa ve Lütfü Paşa'nın vezirlik dönemleri, veba salgını, Kanuni'nin ardından Şehzade Selim'in tahta çıkması, içkiye olan düşkünlüğü, peşinden padişah olan Sultan Murad'ın kardeşleri ve evlatlarını katletmesi, Mimar Sinan'ın eserleri ve daha neler neler...
Elif Şafak'ın 3 yıllık araştırmasının sonucu olan "Ustam ve Ben", mimarlar ve sanat tarihçileri tarafından oldukça eleştirilmekte. Mimar Sinan'ı ve eserlerini baz alması bakımından benim de baştan ilgimi çeken kitabın iyi araştırılmadan yazıldığını ve basit kaldığını kabul etmek lazım.
Kültürümüze ait olmayan, Hindistan'dan gelen bir fil, bu filin Osmanlıda çok ilgi çekmesi, inşaatlarda ve törenlerde kullanılması bana hiç inandırıcı gelmediği gibi çok da itici geldi...
Son dönemlerde, devamlı "moda" konular üzerine kitap yazan Elif Şafak, sanki bu kitabında da, "Muhteşem Yüzyıl" dizisini izlerken notlar almış ve adeta -bu konudan ve yarattığı hayranlık ile meraktan ben de biraz para kazanayım- demiş... Sonuçta da ortaya sıkıcı, okuması insanı yoran, konusu bayat bir kitap çıkmış.
"Ustam ve Ben" i bitirme sebebimin Elif Şafak'a olan saygımdan olduğunu belirtmekte bir sakınca görmüyorum.
- Sevgili Elif Şafak, nerede " Bit Palas" , nerede bu son kitap...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder