"Senin olan her şey bir zamanlar onundu"
Folgate Sokak Bir Numara...
Objesif bir mimar tarafından tasarlanmış, oldukça minimal, ısıtması, havalanması, aydınlatması, duş suyunun sıcaklığı bile hava ve ortam koşullarına göre son teknolojiyle kontrol edilip ayarlanan, herkesin içinde yaşamak için yarıştığı bir ev. Öyle bir ev ki mimarın, yaklaşık 200 sayfalık bir anket sonucunda, talipler arasından karar vermesiyle kiralanabiliyor. Kiracının tüm koşulları kabul etmesi lazım; eve hiçbir eşya getirmemesi, evcil hayvan beslememesi, evi sürekli düzenli tutması, haftalık gezi gruplarına evi açması, v.b.... Aslında evi, mimar Edward Monkford karısı ve küçük oğlu ile oturmak için tasarlamış ancak talihsiz bir kaza sonucu ikisini de kaybedince acısını kalbine gömüp evin dekorasyonunu da tamamen değiştirip kiralamayı seçmiş. Tabii bu arada eski bir geleneğe uyup ölen ailesini binanın temeline gömmeyi de ihmal etmemiş. (Hitobashira???)
Bu evde, farklı zamanlarda yaşayan iki kız... Jane, evin şu anki kiracısı , Emma ise bir önceki. İkisi de tip olarak birbirine ve hatta Edward'ın eski karısına çok benziyor. Emma, talihsiz bir kaza sonucu trabzanı olmayan merdivenlerden düşüp ölünce bir sonraki kiracı Jane oluyor. Emma'nın ölümü, eski hayatı, bir cinayete mi kurban gittiği, katilin kimliği, hepsi birer soru işareti... Olaylar sırasıyla bir bölüm Emma, bir bölüm Jane tarafından anlatılıyor ve o kadar benzer şeyler yaşanıyor ki bazen epey kafanız karışıyor. 440 sayfalık kitap, son sayfasına kadar heyecan, merak ve gerilimi koruyor.
