Bugün benim doğum günümdü. Tam 42 sene 1 gün 30 dakikadır bu dünyadayım... Bugüne kadar öğrendiğim en iyi şey: Hiçbir şey sonsuza dek iyi gitmediği gibi kötü de gitmez, her kötü gün ve kötü hissin ardından mutlaka istemesen de iyi günler, sebepsiz mutluluklar, Tanrı'ya gözlerin dolarak şükrettiğin çok güzel anlar gelir... Bu mutluluğu bazen bir kedinin sıcaklığında, bazen yeni doğan ayın büyüleyici ışığında, bazen eski ve sevdiğin bir dostun telefonunda, bazen çok sevdiğin bir şarkıda bulabilirsin... Mutluluk bu: Ne zaman kapını çalacağı belli olmaz... Bazen en sevdiklerini kaybetsen de, bilirsin ki onlar artık her yerdedir ve bir gün kendini "iyi ki o benim babammış ne mutlu ki onu güzel anlarıyla anıyorum" derken bulursun ve burnunun ucu sızlar; acının şekli gün be gün değişir... Tanrı her acıya dayanmanın bir yolunu bulur...
Dibe vurduğun anlar, bil ki gelip geçicidir, size sadece sabredip o anın geçmesini beklemek kalır... Annen ve baban seni çok sever, kardeşin seninle bir bütünü oluşturur...
Ve her şeye rağmen hayat yaşamaya değerdir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder