21 Temmuz 2012

Hayatimdaki es'ler

Hayat devam ederken insan yakınlarının ölümleriyle küçük esler veriyor
Yıllar once babam bir kalp spazmı gecirmisti 1 gun sonra Bolu'ya gittiğimde -ki babam 21 gun hastanede yatacakti-masada yarim kalmis kitabını gördüm ... Çok etkilenmiştim... o kitap sonra ne yapilir? Ya babam ölseydi kütüphanede herhangi bir kitap gibi yerini mi alır; yoksa lanetli mi ilan edilir ... Nitekim yıllar sonra babami kaybettim ... Hastalığı sırasında ona en son aldığım kitabı yarım bırakmış, kafasını veremediğini söylemişti . Şimdi o kitap bende ve hala okumaya başlayamadım ...
 21 gün önce, beni karşılıksız seven nadir insanlardan biri olan teyzemi kaybettim... Bugünse onun çok sevdigi kocacığı eniştemi ... Yokluğuna dayanamayıp arkasından gitti... Filmlerde seyredince 2 gün aralıksız ağladığım senaryo bugün gerçek oldu ... Eniştemden geriye, onun için değerli, bizim için lüzumsuz olan bir sürü eşya kaldı ... Belki yarım kalmış bir paket sigara... 
Dünya dönmeye devam ederken bugun tek tesellim ikisinin orada tekrar kucaklaşmış olması. Sadece 21 gun ayrı kaldılar... Gerçek hayatta da kalamadıkları gibi... Teyzemi kaybettiğimde - ki senelerdir felçli idi- onun yeni hayatında tekrar sağlıklı olduğunu, bu dünyada son 10 senedir yapamadığı her şeyi yapabildiğini düşünüp avundum... Artık teyzem rahatça yürüyüp örgü örebiliyor ve hatta koşabiliyordu. Bugün eniştemin kaybı beni derinden sarsti ... Eniştem yıllardır ölüme bir adım yakın yaşadı ve hep teyzem olmasa bu dunyada yaşamak istemediğini söyledi... Gerçekmiş... Gönülden inaniyorum ki ikisi de en güzel hayatlarını yaşamaya başlamışlardır şimdi... Onlari hiç unutmayacağım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder