10 11 12

8 Aralık kardeşimin doğum günüdür ve bu sene onun ve sevgili tiyatro grubumuzun gitmekten keyif alacağını düşündüğüm Craft’ın sahnelediği, Ezgi Mola ve Enis Arıkan’ın baş rolünde olduğu, 10 11 12 oyununa bilet aldım. Meğerse o akşam Fenerbahçe’nin hem de iki adet maçı varmış (ben eşimin hobilerine saygı duyan bir eş olarak maç olduğu günler genelde etkinlik bileti almıyorum da…). Tabii bu durumda klasik tiyatro grubumuz fire verirken aramıza yeni tiyatro severleri de katma fırsatımız oldu…

Lüks bir rezidanstayız. 12 numarada oturan genç kadın, ilk evini almıştır ve kanal manzaralı evinde keyifle yaşamını sürdürmektedir. 11 numaraya yeni taşınan genç adam, kadınla tanışır ve aralarında arkadaşlık başlar. Koridorlarda içki içip sohbet ederler, Hitchcock filmleri izleyip yorum yaparlar, hiç görmedikleri 10 numaranın kapı önüne bıraktığı çöpleriyle kavga ederler, ikisi birlik olup 10 numaraya kapı önünden bağırıp çağırır ve dairesine notlar atarlar. Ancak 10 numara çöpleri bırakmaya devam eder. İkilinin arasındaki ilişki, bir müddet sonra bozulur ve aralarında Hitchcock filmlerini aratmayacak bir gerilim başlar. Aynı binada oturuyor diye insanlar birbirleriyle illa ilişki kurmak zorunda mıdır?

10 11 12, bundan birkaç ay evvel izlediğim ve kitabını okuduğum Gökdelen filmine çok benzer bir çerçevede gelişiyor. Bu kült filmdeki gibi fertler işi çok ileriye götürmüyor ancak ipler öyle bir geriliyor ki bir sonraki aşamayı insan tahmin dahi edemiyor.

Ezgi Mola, gerçekten çok doğal bir oyuncu. Sanki karşı komşunuz olsa ve koridorda karşılaşsanız aynı şekilde davranacağını biliyorsunuz. Annesi Semra Hn. İle birlikte son ayların instagram fenomeni olan Enis Arıkan ise muzip ve gıcık halleriyle ve dinamik oyunuyla başta ön sıramızda oturan annesi (-ki oyunu beşinci seyredişiymiş) ve teyzesi de dahil olmak üzere hepimizin beğenisini topladı. İkisini de çok sevdik ve ne yapsalar izlemeye gideriz… Bu arada hızla kostüm değiştirme konusundaki başarılarından dolayı ikisini de yürekten tebrik ederiz…