Toscana... Şarabın, peynirin, lezzetin, yeşilin diyarı... Ortaçağı yaşadığımız köyler ve kentler...
25 Nisan
Floransa’ya doğru yola çıktık. Yol üzerinde geçtiğimiz kasabalar tamamen yaz turizmine yönelik. Lerici’de kruvasan ve çay molası verdik. Bir önceki günden kalan park biletimizin süresi dolmadığından camımıza onu koyduk. Ancak gelince park cezası sürprizi ile karşılaştık 29,40 euro park bileti almama cezası... Şaka gibi... Viareggio’dan geçtik.
20 yıl aradan sonra tekrar Pisa'dayız. Burası hepimizin bildiği eğik çan kulesiyle çok çok çok meşhur bir yer. Mucizeler meydanındaki katedrale ait olan bu kulenin inşaatına, 1173 yılında Pisano tarafından başlanmış ancak üçüncü kata gelindiğinde, nehir yatağındaki alüvyonlardan ötürü kayma saptanmış ve yapımına 90 yıl ara verilmiş. Daha sonra, kulenin merkezi değiştirilerek sekiz kat olarak inşası tamamlanmış. Eğim artmaya devam etmiş ve 1999 yılındaki restorasyon çalışmalarıyla 200 sene öncesine geriletilmiş. Halen artan eğimin hızı, 100 yılda 7 cm. olarak ön görülüyor. Şu an için kulenin alt ve üst noktaları arasında 3,96 metrelik eğim var.
Yolda feci yağmur başladı. Kaldığımız yer Floransa’nın yarım saat dışında olduğu için direkt Floransa’ya gidip istasyona park edip Duomo’ya yürüdük. Yolda 5 euroluk uyduruk şemsiyelerimizi aldık (iyi ki almışız son güne kadar kullanmamız gerekti) . Duomo’nun içini görmek için sıraya girecekken en sonuncu olan bizi almadılar ve yarın gelin bu günlük bu kadar dediler. (zaten 20 sene önce görmüştüm...) Burada en önemli bina bence vaftishane. İncilden sahneleri barındıran ve Michelangelo tarafından "cennetin kapıları" olarak adlandırılan devasa bronz kapıları, Dante ve Medici ailesi bireylerinin vaftiz edildiği bina olması ve eşsiz tavan mozaikleri ile gerçekten de oldukça ilgi çekici bir yapı...
Signorioa meydanına yürüdük. Piazza Della Signoria: tarih boyunca Floransa’daki sosyal ve politik yaşamın merkezi olmuş, Vecchio Sarayı, Michelangelo'nun Davud heykelinin replikası, Bardinelli'nin Herkül heykeli, Medusa’nın kesik başını taşıyan meşhur mitolojik kahraman Perseus heykeli gibi dünyaca ünlü sanat eserlerini içinde barındıran bir açık hava müzesi haline gelmiş.
26 Nisan
Sabah arabamızı yine tren istasyonuna bıraktık. Kahvemizi içip Dante’nin taşını aramaya çıktım. Yakın çevrem bilir seyahatlerde böyle tuhaf şeylerin peşinde koştuğumu. Pek çok turist ve hatta Floransalının bile varlığını bilmediği bu taş, Dante’nin oturup eserlerini yazdığı, dinlendiği, halkla sohbetlerini yaptığı ve Duomo’nun inşaatını seyrettiği bir alanmış. Taşı ararken Santa Margherita de’ Cerchi kilisesine ulaştık. 11. yüzyıldan kalma kilise, Dante'nin en büyük aşkı Beatrice ile ilk kez karşılaştığı mekan olup edebiyata konu olmuş. (Bu arada günün ilerleyen saatlerinde taşı da buldum.)
Aslında Floransa'yı gezimizin içine katma sebebimiz Uffuzi’ Müzesi'ni tekrar ziyaret etmekti. İnternet biletleri bittiği için sıraya girdik ve 1 saat sonra biletimizi alıp içeri girebildik. Dünyanın en ünlü sanat müzelerinden birisi olan Galleria degli Uffizi, 1581 yılında Floransa’nın ilk Büyük Dükü Cosimo de’ Medici tarafından kurulmuş, Medici ailesi özellikle Rönesans zamanının sanatçılarına kol kanat germiş, çatısı altında toplamış; 1737yılında ailenin son üyesi Anna Maria Luisa tarafından kamuya bağışlamış. U şeklinde planıyla iki kattan oluşan müzede 101 salon bulunuyor ve eserler kronolojik olarak sergileniyor. Bir nevi sanat tarihini buranın koridorlarında takip etmek mümkün diyebiliriz.
Uffizi'de mutlaka görmeniz gereken eserlerin başında Botticelli'ye ait Venüs'ün Doğuşu ve İlkbahar(Primavera) tabloları, Leonardo da Vinci'ye ait Beşaret-Müjde (Annunciation), Angelico'nun Meryem Ana'nın Taç Giyme Töreni tablosu, Parmigianino'nun Uzun Boyunlu Meryem eseri, Raphael'e ait Papa Leo X'in İki Kardinalli Portresi, Michelangelo'nun Doni Tondo'su, Titian'ın Urbino Venüsü, Piero Della Francesca'nın Urbino Dükü ve Düşesi Tablosu ve Ermafrodito heykeli ve Medici Venüs heykeli geliyor.
27 Nisan
Floransa ile başlayan Toscana seyahatimiz daha güneye inerek devam ediyor. Toscana, Floransa ve Sienna arasındaki 65 kilometre boyunca sağlı sollu yer alan Chianti bölgesi, Sienna’nın güney doğusunda 45 dakika ilerledikten sonra Val d’Orcia yöresi ve Grosetto’nun güney ve kuzeyinde sahile kadar uzanan Bolgheri yöresi olmak üzere üç kısımdan oluşuyor. Her bölgenin de kendine mimari yapısı ve şarapları dikkat çekiyor. Yemyeşil tepeler, sıra sıra şarap bağları ve zeytinlikler, ülkemizde mezarlık ağacı olarak kullanılan çok dekoratif servi ağacı ile süslenen yollar, adeta Ortaçağ'ı yaşatan köyler, bitmez tükenmez yeşilin tonları ile vadiler... İtalyanın başyapıtı kırmızı şaraplar Toscana’dan çıkıyor. İlk akla gelen kolay içimli Chianti ve Chianti Classisco şarapları, daha sonra Sienna’nın güneyinde bulunan Val d’Orcia yöresinin Brunello di Montalcino ve Nobile de Montepulciano şarapları, en son olarak da meşhur Bolgheri bölgesinin ‘Super Tuscan’ şarapları. İnanılmaz şaraplar içtik... Şu an adını sayamayacağım kadar çok çeşit şarabı tattık ve inanın 3 euroluk şarap bile tatmaya değerdi...
 |
| San Giminano |
 |
| Monteriggioni |
Monteriggioni'de gerçek bir ortaçağ havası solumak mümkün... 1200'lerin başında Sienalılar tarafından düşman Floransa'ya karşı aşırı bir sınır siperi olarak inşa edilmiş ve yüzyıllar boyunca Siena Cumhuriyeti'nin bağımsızlığını garanti etmeyi başarmış. Kale duvarlarının içindeki köy bugüne kadar dokusunu kaybetmemiş. Her yıl 90.000 kişi tarafından ziyaret edilen bu eşsiz köyün içi pahalı kafe , restaurant, otel ve mağazalar ile dolmuş. Bu arada kale duvarlarına çıkıp dolaşmak da mümkün. Dante, İlahi Komedya'da (Cehennem, canto XXXI, 40-45 ) bölümünde Monteriggioni kalesinden ve kulelerinden bahseder. Toscana'nın Ortaçağ ruhunu tadabilmek için en ideal yerlerden biri olan köyde çok fazla oyalanmasak da oldukça etkilenerek dolaştık.
 |
| Sienna |
Sienna’ya seneler evvel gidip bayılmıştık. Bu kez çok ters bir yere park ettiğimizden şehre girmek için epey yol yürümek zorunda kaldık. Meydana geldik ve yemek yedik. Çok pahalıydı. San Gimignano’dan sonra Sienna büyüsünü kaybetti gözümde... Sienna'da direkt olarak meşhur meydanı Piazza del Campo'ya yöneldik. Piazza del Campo, İtalya'nın en güzel ortaçağ meydanlarından biri olup geçmişte bu meydan, pazar yeri ve tüm Sienna etkinliklerinin, siyasi toplantıların veya toplantıların merkezi olmuş. Yılda iki kez burada Palio di Siena adlı bir at yarışı yapılmakta. Planına bakıldığında, bu meydan, birçok farklı zaman dilimine bölünmüş bir saat gibi görünüyor ve merkezinde uzun bir kule var. Torre del Mangia adı verilen bu kulenin bulunduğu kırmızı tuğlalı bina ise belediye binası... Sienna'daki yemek molamızın ardından kalacağımız yer olan Pienza'ya doğru yola çıktık.
Dağ yollarından, yeşillikler içinden Pienza’ya geldik. Ev sahibinin anne ve babası bizi karşıladılar ve hiç ingilizce bilmemelerine rağmen çat pat anlaştık... sağolasın google translate... Sanatçı bir aileye ait olan evde çok değişik objeler var. Kasabada bir tur atıp seyir terasına gittik sonrası market alışverişi ve evde yemek... Oldukça yorucu bir gündü...
Pienza, Val d'orcia bölgesinde yer almakta. Kasabanın adı, burada doğmuş olan Papa Pius'tan geliyor. Papa, mükemmel bir Rönesans kasabası yaratması için mimar Bernardo Rossellino'yu tutmuş. 1459'da inşaat başlamış ve gerçekten ortaya mükemmel bir iş çıkmış. Unesco, Rossellino'nun ilk kentsel tasarım ilkelerini korumak isteyerek Pienza'nın tarihi merkezini dünya mirası alanı kabul etmiş.
 |
| Pienza |
28 Nisan
Bugün civardaki dağ köylerini ziyaret ediyoruz. Şarapları ile ünlü olan Val d'orcia bölgesinde ilk durağımız Montepulciano oldu. Şehrin meydanında gezip seyir noktasına kadar yürüdük. Dar yolları, taş binaları ve terracotta çatıları ile yine bir ortaçağ kasabasındayız. Daha öğlen olmadan manzara eşliğinde kırmızı şaraplarımızı yudumlamak inanılmaz keyifliydi.
 |
| Montepulciano |
Asciano kasabası, öğle yemeği durağımız... Burası, diğer kasabaların içinde park yeri en kolay olanı. "2 saate geliyoruz" yazıp arabanın camına koyup gidebiliyorsunuz ve hiçbir ücret ödemiyorsunuz. Asciano çok sakin bir kasaba. Yemek tercihimiz yine pizzadan yana olurken spesiyalleri olan biralı tiramisuyu da tatmadan duramadık... Yolumuzu
 |
| Montalcino |
Toscana o kadar güzel manzaralar veriyor ki ben şöyle bir laf ürettim:
“hiçbir ağaç dahi yanlış yerde değil.” Bizim mezarlık ağacı olarak bildiğimiz ürkütücü servi ağaçları, tüm yol kenarlarında, köyleri, malikaneleri vurgulamakla kalmıyor romantik Toscana manzarasının temelini oluşturuyor.
Yolda Gladyatörün çekildiği yeri de ziyaret edip Toscana'da görülecek çok az yer bırakmanın rahatlığıyla evimize dönüp yemeğimizi evimizde yedik...
gezimizin bir sonraki durağı olan Roma gezisine buradan ulaşabilirsiniz...
gezimizin bir önceki aşaması olan Milano-Genova kısmına buradan ulaşabilirsiniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder